رئیس زندان بوکان؛ دیروز، امروز، فردا
رئیس زندان بوکان؛ دیروز، امروز، فردا

رویکرد مهندسی تحول جدید در زندان بوکان را می توان به «فصل رویش صادقانه» در این مکان تعبیر کرد.

به گزارش هاناخبر ، برکسی پوشیده نیست که زندان یک واقعیت تلخ اجتماعی است و اگر فردی به هر دلیلی پایش به این مکان باز شود در وهله اول رنج ناشی از مجازات بلافاصله به خانواده زندانی تسری پیدا می کند.
بنابراین مدیریت زندان و زندانبانی در واقع یکی از پرمشقت‌ترین و پردغدغه‌ترین مشاغل و مسئولیت ها است.
جرم یک مساله کاملا شخصی است و مربوط به فرد زندانی است و در اصل فقط مرتکب جرم باید متحمل مجازات شود و نظام قضایی باید به نحوی تدبیر کند که رنج ناشی از مجازات به خانواده زندانی تسری پیدا نکند.
در این راستا مدیریت زندان یا بصورت عامیانه رئیس اداره زندان نقشی بسیار اساسی را در این زمینه می تواند ایفا کند.
یک رئیس زندان مبتکر و خلاق می تواند مشکلات و نواقص را به نحوی منعکس کند که جامعه شاهد رفع نواقص و ارتقای بهره وری در فعالیت های سازمان باشد.
محمد رحمانی که خود متولد بوکان است با سابقه ای 21 ساله به عنوان کارمند رسمی زندان در قسمتهای مختلف در اول دی ماه 1400 بود که به عنوان رئیس اداره زندان بوکان منصوب شد. وی در طول این مدت موجب دوران مدیریت نوین تحول در این اداره مهم شده است.
وی فارغ التحصیل کارشناسی ارشد مدیریت دولتی از دانشگاه کردستان است. رحمانی مهندس نیست اما مهندس تحول در زندان بوکان است.
زندان زدایی، کاهش آسیب‌های زندان و باز اجتماعی کردن زندانیان، تولدی دوباره را برای محکومان کیفری و حتی افراد قاتل رقم زده است. تاثیرگذاری باورنکردنی و بی سابقه محمد رحمانی فصل جدیدی از مدیریت در زندان را رقم زده است که می توان دوران مدیریت وی را به «فصل رویش صادقانه در زندان بوکان» تعبیر کرد.
در رویکرد مهندسی تحول جدید در زندان بوکان، دیگر زندان، انبار کیفری نیست، مدرسه تکرار جرم هم نیست، امروز زندان بوکان معنی واقعیت به خود گرفته است. زندان بوکان امروز نه «بازداشتگاه» بلکه به «بازگشتگاه» تبدیل شده است.
مهندسی مدیریت تحول در زندان این شهرستان چهره ای مهربان و رویی خوش به خود گرفته است که نشان می دهد جامعه چهره دیگری هم دارد. چهره تغییر و بازگشت مجرمین به آغوش اجتماع تا بتوانند گذشته خود را جبران کنند.
مصاحبه تخصصی با متهمین و شناخت اجمالی شخصیت، وضعیت شغلی، خانوادگی و فکری آنها موجب طرح‌های تحول گرا و رویه‌های جدید بیش از گذشته در زندان‌ بوکان شده است و امروز سخنی گزافی نگفته ایم که بگوییم در بوکان دیگر زندانی وجود ندارد بلکه «بازگشتگاهی» برای نخستین بار به منصه ظهور و بروز رسیده است.
«بازگشتگاهی» که در روزهای اخیر و البته در نتیجه تلاش و همت جمعی و عملکرد اجزای مختلف هسته بخشایش این شهرستان موجب رهایی چهار نفر از دار مجازات و بخشیده شدنشان توسط خانواده های مهربان و معظم مقتولین از جمله محمدی، شاهرخی، ستاری و پاک دین شده است.
تلاش برای رفع چالش‌ها و دغدغه‌های موجود در حوزه آسیب‌های اجتماعی و معیشتی خانواده های زندانیان، فراهم شدن بسترهای تقنینی لازم برای حبس‌زدایی، فعالیتهای قرآنی، حرفه آموزی و اشتغال، فعالیت های مددکاری، همدلی، صمیمیت و تقویت سرمایه اجتماعی در بین کارکنان زندان، تفکیک و طبقه بندی زندانیان به نحو مطلوب، تهیه امکانات و تجهیزات بهداشت و درمانی چشمگیر، راه اندازی کارگاه ها و توسعه فعالیت های اشتغالزایی، حاکمیت نظم و انضباط در بین زندانیان و پوسته داخل، توسعه اشتغال زندانیان و خانواده‌های آنان، ابتکاراتی جدید در عرصه جشن های گلریزان و جذب حداکثری خیرین، شبکه‌سازی برای اشتغال زندانیان و تبیین خط‌ مشی، بکارگیری ابتکار و خلاقیت در کارهای تحقیقاتی در راستای بینش وسیع تر و اصول مدیریت صحیح و همچنین بکار گیری شیوه ای جدید و متفاوت برای ترکیب‌ مجدد عقاید، اندیشه‌ها، افکار، تصورات و انگاره‌هایی که قبلا برای زندانیان شناخته شده است در زندان بوکان مطمح نظر قرار داده شده اند. اقدامات بسیار فوق العاده و قابل تحسینی که با همدلی همه کادر زندان در سایه مدیریت محمد رحمانی در مدت یکسال گذشته موجب دوران نوین تحول مدیریت در زندان بوکان شده است./

امیر ایزددوست خبرنگار و روزنامه نگار

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha